...
Έφυγες αγάπη μου,και δε θα ξαναγυρίσεις Με άφησες μονάχο μου,γεμάτο αναμνήσεις. Της ζωής μου τις πιο γλυκές και όμορφες στιγμές εσύ μου έχεις δώσει Πόσο άδικο όλο αυτό έτσι να τελειώσει... Ο πόνος είναι αβάσταχτος και το κενό μεγάλο Νιώθω συνεχώς να πνίγομαι και δεν αντέχω άλλο. Ο καιρός μουντός και σκοτεινός Θαρρείς πως έγινε καθρέφτης της ψυχής μου ο ουρανός. Σαν καταραμένος τριγυρνώ και ψάχνω μες τα σκοτεινά τα μονοπάτια Ψάχνω την καρδιά μου Είναι κάπου ριγμένη και διαλυμένη σε ένα εκατομμύριο κομμάτια Έχασα την καρδιά μου Την έχασα απ' όταν έφυγες μακριά μου. Μα κι αν ποτέ έστω ένα απομεινάρι της βρεθεί πώς να μπορέσει η ψυχή απ' τον πόνο της μοναξιάς και της απόρριψης να γιατρευτεί;